Het verhaal van Slagersatelier Millevaches begint in twee restaurants op het Antwerpse ‘Eilandje’.

Om zichzelf te verzekeren van de aanvoer van smaakvol vlees van een konstante kwaliteit, nemen de twee restauranthouders in 2015 het heft helemaal in eigen handen en beginnen zij op een Kempische boerderij met een kweekprogramma voor limousinkoeien.

Dat ras gedijt echter het best op (zeer) ruime weideoppervlakten. Oppervlakten die je in België nauwelijks nog vindt.

Dus trekken Peter Van Hulle en Eric Electeur in 2017 de grens over naar het thuisland van hun koeien: de Limousin in Centraal Frankrijk.

Meer bepaald op het Plateau des Millevaches vinden ze een boederij met honderden hectare weides en bossen.

Meteen weten we waar de naam van het slagersatelier vandaan komt zij het dat millevaches niet verwijst naar duizenden runderen maar naar de talrijke bronnen aldaar.

Ruimte in overvloed zodat naast het kweken van hun runderen ook het telen van eigen granen en gewassen op het dagprogramma komt.

Ideaal extra voer voor de dieren tijdens de wintermaanden.

Meteen groeide ook het idee om het vlees niet alleen te verkopen aan de horecasector maar ook aan particulieren via eigen slagersateliers.

Die vinden we vandaag in Schilde en in (West)Malle.

Het slachten gebeurt in een slachterij dichtbij de boederij in Frankrijk zodat de dieren zo weinig mogelijk overgeleverd worden aan transportstress.

De karkassen worden dan verder verwerkt in de Belgische slagersateliers van Millevaches.

Naast de koeien lopen er ook heel wat varkens te knorren in de Franse boerderij. Ook de kwaliteit van hun vlees wordt gegarandeerd door de ultra korte keten. Hetzelfde verhaal geldt voor het lamsvlees dat aangekocht wordt bij buren ban de boerderij.